Paylaş |
|
Tweet |
Hodgkin Hastalığı bağışıklık sisteminde hücrelerde başlayan bir kanserdir. Peki bu hastalığın sebepleri, teşhis ve rehabilitasyon usulleri.
Hodgkin hastalığı, lenf bezlerinden kaynaklanan, rehabilitasyon edilebilen bir kanser cinsidir. Lenf dokusunun en sık görülen kanseridir. Hodgkin hastalığı, vücudu enfeksiyonlara karşı gözeten sistemde başka bir deyişle lenf sisteminde oluşan bir kanser cinsidir. Hastalık her yaşta görülse de, 15-30 yaş arasındakilerde daha yaygındır.
Hodgkin hastalığı, bir lökosit cinsi olan lenfositlerden oluşan lenf dokusunu tesirler. Lenfositler kanda ve kemik iliğinde bulunurlar. Ayrıca boyunda koltukaltında, kasıkta, göğüste, karında, karaciğerde ve dalakta, lenf bezlerini düğümlerini oluşturan kümelenmeler yaparlar. Hodgkin hastalığında lenf hücreleri artar ve lenf bezleri gelişir. Evvel bir grup lenf bezi etkilenir çoğunlukla boyunda, daha sonra hastalık başka lenf düğümlerine de geçer ve tam lenf sistemine dağılır.
Hodgkin hastalığı yalnızca tek bölge lenf nodu tutulumu ile gelebilir. Ateş, gece terlemesi, kilo yitimi ve bitkinlik olabilir, ama bu da hastalığın yaygın olduğunu gösterir. Apaçık bulgular daha çok 40 yaşın üstündeki hastalarda görülür. Rehabilitasyon edilmeyen Hodgkin hastalığı acele ilerler ve süratle ağırlaşır.
Ateş kilo kaybı, gece terlemeleri gibi yapısal belirtiler Hodgkin hastalıkların %30’unda, Hodgkin-dışı lenfomaların ise %10’unda bulunur. Hodgkin hastalığında lenf nodu sızısız, yumuşak hareketli ve lastik kıvamındadır. Hodgkin-dışı lenfomalarda ise sert ve genellikle ağrılıdır.
Hasta bölgeden alınan biyopsi ile tanı konduğunda, hastalığın ne kadar dağıldığını tespit etmek için “lenfonjiyogram” denilen özel bir röntgen usulüyle ileri tahliller yapılır. Ayaktaki bir lenf damarına boya verilerek, lenf yollarının röntgeni çekilir. “Laparotomi” ile başka bir deyişle karın duvarı açılarak yapılan bir operasyonla da karındaki lenf bezleri araştırılır, karaciğerden biyopsi yapılır ve dalak çıkarılır.
Rehabilitasyon hastalığın derecesine bağlıdır. Dağılmamışsa, söz mevzusu lenf bezleri ve hasta hücreleri öldürüp olağan hücrelere hasar vermeyen ışınlar verilir. Daha yaygın olanlar, eş tesiri olan sitostatik hücre öldüren ilaçlarla rehabilitasyon edilirler. İlaçlar, 3-4 hafta arayla, birkaç gün süren kürler halinde verilir. Hastalar kürlerden sonra kendilerini azıcık makûs sezebilirler, ama acele düzelirler.