Paylaş |
|
Tweet |
Günümüzde bir hayli alanda kullanılan balmumunun tarihsel olarak kullanıldığı yerler ve kullanım biçimleri.
Arının gövdesinin arka kısmının altında bulunan balmumu bezelerinden salgıladığı yumuşak bir maddedir. Arı, balmumunu hayatının 11. günü ile 18. günü arasında salgılar. Bununla petek diye adlandırdığımız müseddes gözenekleri yapar.
Kaşgarlı Mahmud Bulgar Türklerinin balmumuna avus dediklerini yazıyor. Kıpçak Türkleri uvus, Tobal ve Kırgız Türkleri ise, bala uz diyorlardı. Derleme lügatine göre Anadolu da balmumuna balagız veya balavuz sınıyordu. Balmumu için kullanılan en daha önceki isimler ise, ekir, eğir, eyir, eyil, sözleridir.
Balmumunun ana maddesi yağ asidi ve içkidir. Ayrıca, içinde propolis, boya ve yüksek oranda A vitamini vardır.
İçindeki A vitamini çiğnenerek alınabilir. Gözleri yakmadığı, gırtlakta gıcık, yanma yapmadığı için çok daha öncekinden beri balmumundan yapılan muma çok değer verilir. Ayrıca, solunum uzuvlarını açtığı, balgam oluşmasını önlediği için öksürüklü, boğmacalı astmalı, sinüzitli nezleli ve saman nezleli hastaların odalarında taze balmumundan yapılmış mum yakılması önerilmektedir. Anadolu’nun kimi yerlerinde bu uygulama görülür.